a day in the life part 2

ok, na dit stukje uit mijn dag het lang verwachte deel 2

ik sla de rest van de dag over , en ga rechstreeks over naar de volgende dag
waar ik om half tien aan het voetbalplein moest staan van onze faculteit. een stenen veld dus.
mijn labpartner had me immers uitgenodigd om mee te komen shotten tegen de mannen van
electronical en computer engineering. een makkie dacht ik als ik hoorde wie onze tegenstanders waren. maar het was al snel duidelijk dat het hier niet om een bende computerfreaks gaat die niet tegen een bal kunnen stampen. ze zouden zelfs vlotjes kunnen meedraaien bij Fc koningshof...
Na een uur van alles geven in mn kort broekje en T-shirtje ( ze verklaarden mij zot, maar het was goed te doen) eindigde de match in een billijk gelijkspel. Ik ben er zelfs in geslaagd om twee goaltjes mee te pikken, waarvan er toch nog wel 1tje een schoontje was.
na het nodige kopiëren van notities naar de oefenzitting wiskunde ( 1 woord om het vak te omschrijven: damned)
na mijn noodzakelijke busrit had ik dus nood aan drankske, na al het gebabbel over systemen en functies en imaginaire getallen en assen, en veel meer gek wiskundig getover.
dankzij de fantastische blender ( echt zot machine) is mijn caipirinha snel klaar. en hij proeft geweldig! net wat ik nodig had
dan speelt zich het typische erasmus avondfenomeen zich af. ge hebt op voorhand geen idee wat ge die avond gaat doen, maar dan weet ineens iemand een feesje zijn en gaat ge mee en dan ziet ge wel.
zo ook deze avond, eerst mee naar een verjaardagsdrink van een italiaanse om dan met de slovenen mee te gaan naar Lux waar 2 many dj's speelde. blijkbaar zijn ze daar zot van (toch effe trots zijn op het feit dat ze belgisch zijn) maar wel het gevolg dat men een uur in de rij moet staan.
na een korte nacht staat het vertrek naar Porto op het programma, dat gaat pikken!

A day in the life of

joee,

ik weet het, heb al lang niets meer gepost;
dus hoogste tijd om daar verandering in te brengen

zo zal ik nu proberen om de rest van deze week een beetje te vertellen over mijn bezigheden hier

dus vandaag 19 november:

mijn eten van gisterenavond, frango(kip) com arroz (rijst) e patatas fritas ( jaja, chips dus) is culinair niet echt hoogstaand, maar dat zijn jullie misschien van mij gewend...
Maar zelfs voor mij is dit wel wat te fout, maar het werd voor mij gekookt, dus ik braaf alles opeten.
Blijkbaar vond mijn maag het toch ook niet zo'n fantastisch gerecht....
Resultaat: 's nachts wakker worden met steken en het gevoel dat de WC veel te ver is.
Chanceke dat ik wat resistentie heb opgebouwd voor dat soort zaken, dus na wat woelen terug in slaap gevallen.
Dan de onvermijdelijke wekker om kwart voor negen ( als student uiteraard veel te vroeg)
Met kleine oogjes voor de honderste keer de CD van Best of The Doors beluisteren waarmee mijn dag altijd begint.
Wat is de eerste actie van een doordeweekse dag? Inderdaad een ochtendpiske!
Maar hier zitten we met 8 mensen ( meestal nog extra gasten erbij) waarvan 4 vrouwen op kot, en maar 1 badkamer...
Dus jeeeeeps, der was een snuggerder iemand mij voor en was zich al aan het douchen.
Dat begint hier al goed vandaag!
Rap mijn kleren aangeschoten, want stilstaan en wachten was echt geen optie, en maar snel 4 verdiepingen naar beneden gespurt.
Mijn ochtendlijke 'bica' ( espresso dus) naar binnen gewerkt in de pastelleria ( waar ge koffie en gebak kunt kopen, en die echt om de vijf huizen aanwezig zijn) hier beneden. En uiteraard gebruik gemaakt van hun sanitaire faciliteiten, wat een opluchting.
Tijd voor de les, een van de weinige dat ik effectief altijd ga aangezien ze het voor mij in het engels geven. Eerst 20 min op de bus zitten, die zich nooit aan zijn tijdschema houdt. Altijd een gokske wanneer ze komt opdagen!
Dan 2 uur uitgebreid babbelen over het bevriezen van eten ( pa, ge kunt dus echt wel niet alles oneindig lang in de diepvries bewaren!)
Mij naar de bibliotheek begeven om mijn achterstand reactorkunde wat bij te werken ( ijdele hoop, maar ne mens kan maar proberen é ). Gelukkig is het boek wel in het engels, maar nog altijd geen lachertje.
Tot ik genoeg heb van het streven in de bib voor vandaag, het is nog altijd geen blok!
Rap nog een koffietje in de pastellaria, en dan de supermarkt naast ons kot ( de minipreço) binnenwippen.
Wat ook wel een hobby van mij is ( tot drie maal per dag naar de minipreço), en alles kopen voor een chill middagmaal...
Het is hier nog altijd 20° in de namiddag ( tot 16u) met blauwe hemel, dus ik vermoed dat ik straks maar eens naar 't centrum trek.
Voorlopig is dit alles, maar de dag is nog niet voorbij natuurlijk, straks vertel ik wel verder

Als ge dit allemaal hebt gelezen, respect :D